تقدیر

آن قدر هم ساده نیست
بیایی،
عاشقانه در زندگی ام نفس بکشی؛
بعد بگویی که رفتنت
تقدیر است 
و من لبخند بزنم.
انتهای این سرنوشت،
ویرانی من است؛
ویرانی توست؛ 
و ویرانی آن چه ترا ناگزیر از این تقدیر می کند.
شب خوش عزیزکم،
اگر صبح بیدار شدی؛
سلام مرا، 
به جاده هایی که تقدیرشان دیدن تو نیست؛
برسان….
اشتباه از تو بود.
تو عاشق کسی شدی،
که تقاص بوسه های گم شده اش را
از تو می گیرد.
وبه تنهایی ویران نمی شود.